Katalog zbiorów biblioteki

W grudniu 2012 roku, w dwusetną rocznicę odwrotu napoleońskiej Wielkiej Armii z Rosji, Sylvain Tesson, francuski pisarz i podróżnik, przemierza trasę Moskwa - Paryż na motocyklu Ural, by złożyć w ten sposób hołd żołnierzom Napoleona.W podróży towarzyszą mu przyjaciele: Cédric Gras, szef Alliance Française w Doniecku na wschodzie Ukrainy, Thomas Goisque, znany reporter i fotograf, oraz dwaj Rosjanie, Wasilij i Witalij. Uczestnicy wyprawy studiują po drodze świadectwa uczestników kampanii Napoleona: generała Caulaincourta, osobistego sekretarza Napoleona, oraz sierżanta Bourgogne’a.Efektem tej ryzykownej wyprawy jest barwna opowieść, podczas której czytelnik przenosi się na pole bitwy pod Borodino, nad rzekę Berezynę, do Wilna, Warszawy i Berlina z okresu Cesarstwa. Nie brak w niej również głębszych rozważań na temat aktualnej sytuacji Francji, polityki Zachodu wobec Rosji czy wreszcie życia i jego sensu.

W północno-wschodnim Tybecie, na wysokości 5000 m n.p.m. rozciąga się królestwo śnieżnej pantery - rodzaj sawanny przeniesionej na azjatyckie pustkowia; niezmierzone morza traw poprzetykane nielicznymi wydmami, przemierzane przez stada antylop, kozic i jaków. Tesson udaje się do tego niegościnnego dla człowieka sanktuarium na zaproszenie Vincenta Muniera, specjalisty w fotografowaniu zwierząt. Wspólnie, w temperaturach przekraczających -30 stopni, wyruszą na poszukiwanie śladów tego śnieżnego ducha, licząc na choćby najkrótsze spotkanie.Dzięki doskonałemu pisarstwu Tessona my również możemy wziąć udział w tej tybetańskiej przygodzie, poznając pasjonującą sztukę tropienia i obserwacji zwierząt, azjatycką duchowość, ale też wiele celnych spostrzeżeń na temat katastrofalnych skutków działalności człowieka w świecie zwierząt. Na przykładzie śnieżnej pantery autor zastanawia się nad strukturą świata i cykli wymierania gatunków.

Wędrując piechotą przez Francję, między kwietniem a listopadem 2015 r. Sylvain Tesson poznaje kraj dziki, dziwny i nieodkryty. Ta wędrówka jest też dla niego okazją do ponownego wejrzenia w głąb siebie po strasznym wypadku, który o mało nie zakończył jego życia w kwietniu 2014 r. I oto widzimy go wędrującego ścieżkami, którymi prawie nikt więcej nie chodzi, przez rozległe, zapomniane tereny, które cudownie uniknęły ataku urbanizmu i technologii, za to pod jego piórem jawią się przepełnione namiętnym, niespokojnym i fascynującym życiem.

Chata pośrodku tajgi nad Bajkałem stała się na ponad pół roku domem autora, francuskiego pisarza, dziennikarza, podróżnika. Oddalony o kilka dni marszu od najbliższych siedzib ludzkich, zdany tylko na siebie, przybywa w środku syberyjskiej zimy, gdy mróz sięga trzydziestu kilku stopni. Ma ze sobą jedynie zapas żywności, alkoholu oraz sporo książek. Czas wypełnia mu przygotowywanie drewna na opał, rąbanie przerębli, z których będzie można czerpać wodę, a także łowić ryby. Ten rytm życia przerywają jedynie rzadkie spotkania z sąsiadami - mieszkającymi w odległości co najmniej kilkudziesięciu lub stu kilkudziesięciu kilometrów.
Tesson nazywa siebie współczesnym pustelnikiem. Wprowadza w świat swoich rozmyślań, lektur i nade wszystko pozwala podziwiać i kontemplować piękno nieskażonej jeszcze przyrody we wszystkich szczegółach i odcieniach, które odmalowuje z czułością i niezwykłą precyzją. Ta jego fascynacja udziela się czytelnikowi, który zaczyna patrzeć na otaczający świat oczami autora, śledząc zmienne barwy lodu na Bajkale, odcienie śniegu, drzewa, ptaki, obserwując dwa młodziutkie psy, które przez parę miesięcy mu towarzyszyły.
Książka Tessona odrywa nas na chwilę od zgiełku i pośpiechu współczesnego życia, tak że wypada zgodzić się z jego receptą na szczęście: "okno na Bajkał i przy tym oknie stół ".